Koronice z Babiej Góry

     Myślałam już, że w tym roku po raz drugi z rzędu nie uda mi się zobaczyć tych uroczych grzybków - od początku czerwca byłam na ich stanowisku już trzykrotnie i każdorazowo stwierdzałam, że nie ma ani śladu po "moich" koronicach ozdobnych. W ubiegłym roku nie pojawiła się ani jedna, ale było to uzasadnione panującą suszą, ale przecież w tym roku wilgoci na Babiej nie brakowało...

    Trochę bez przekonania ciągnęłam moją menażerię (ach ten marudzący na upał Pawełek) podczas rekonansowego spaceru na najbliżej położone stanowisko koronicy. Również bez przekonania wpatrywałam się w ściółkę przy znajomej ścieżce. Tymczasem ciocia Ania, idąca kilka metrów powyżej, oznajmiła, że znalazła jakieś "dziwne grzyby". Od razu wiedziałam, co znalazła! To nie mogło być nic innego! Pognałam te kilka dzielących nas metrów pod górkę i zaczęłam focić "ozdobne korony".

    Po serii zdjęć wróciłam na "swoją trasę" i odkryłam kolejne egzemplarze koronic. Kolejne zdjęcia, seria pytań Michałkowych i Krzysiowych o właściwości tych grzybów... I Pawełkowe stwierdzenie, że pora najwyższa iść na lody.:)

     Koronice ozdobne są zaliczane do grzybków wiosennych i najczęściej można je spotkać w maju, ale babiogórski mikroklimat sprawia, że pojawiają się również później, na początku lata. Są pod ochroną ze względu na rzadkość występowania. Co do tej rzadkości mam pewne zastrzeżenia, bo wiem, że w wielu miejscach były znajdowane, rozpoznane i wcale nie było ich mało. Przypuszczam, że można je spotkać znacznie częściej, tylko po prostu niewielu grzybiarzy chodzi po lasach wiosną, a jeszcze mniej zwraca uwagę na grzyby tak nieprzydatne użytkowo jak koronice.

     Koronice są grzybami trującymi, ale przypuszczam, że nikomu nie przyszłoby do głowy próbowanie jak smakują.:) Spotkałam się też z informacjami, że trujące są tylko na surowo, a po ugotowaniu można je zjeść. Nie mam jednak pojęcia, któ wpadł na pomysł przeprowadzania takiej próby i ile w tym prawdy.

    Tym razem owocniki koronic były w różnych stadiach rozwoju - od pękających kuleczek, poprzez rozkładające się "korony" do niemal zupełnie rozłożonych gwiazdek.

     Ich owocniki są bardzo kruche - wiele z nich było uszkodzonych, nadłamanych i objedzonych przez leśne stworki.

     Ten owocnik był największy, ale niestety częściowo zniszczony. Postaram się sprawdzić, co się z nim dalej stało.:)