Śniadanko z chomikiem, czyli dalsze losy Imperatora

    Imperator stał się już przez tę przedłużającą się kwarantannę pełnoprawnym członkiem Menażerii. Michał i Krzyś stwierdzili, że teraz to już jest bardziej nasz niż szkolny. I dopominają się, żeby coś o nim na blogu napisać. Wczoraj trafiła się okazja do nagrania filmiku z Imperatorem w roli głównej, więc już nie wypada mi odsuwać w czasie zamieszczenia kolejnej porcji informacji o "naszym" chomiczku.

     Imperator zrobił się zdecydowanie bardziej kompatybilny niż w momencie przybycia do naszego domu. Zaczął wchodzić z nami w interakcje. Ja, jako matka karmicielka, stałam się oczywistą oczywistością, a moje istnienie w chomiczym życiu zostało sprowadzone do zaspokajania podstawowych potrzeb zwierzaczka. Krzyś stał się natomiast przyjacielem i kompanem do zabawy. Imperator nie ma już żadnych oporów przed wchodzeniem na Krzysiowe ręce, a nawet potrafi się dopominać o wyprowadzenie go na spacer.:) 

     Wczoraj zostawiłam chłopaków podczas śniadania. Kiedy zjawiłam się ponownie przy stole, zobaczyłam kapitalną scenkę. Nie mogłam się oprzeć przed nagraniem.