piątek, 29 maja 2020

To już miesiąc


     Miesiąc wiejskiego życia u stóp Babiej Góry zleciał błyskawicznie. Uświadomiłam sobie, ze to byłaby połowa wakacji. A tu jeszcze cały czerwiec i dopiero będzie początek wakacyjnej wolności. Na razie muszę zaganiać chłopaków do lekcji, a nie jest to łatwe... Wakacyjne miejsce generuje masę pokus, z których najsilniejszą jest porzucenie tej "głupiej szkoły" na rzecz zdecydowanie przyjemniejszych zajęć leśno-łąkowo-podwórkowych. Nie jest jednak tak, że siedzi się przy komputerze calutki dzień. Zawsze jakiś spacer udaje się odbyć i poszaleć po podwórku też. Najbardziej brakuje chłopakom towarzystwa do wspólnych zabaw. Niby są w dwójkę, ale to często okazuje się za małą grupą, zwłaszcza jak jeden albo drugi strzeli focha.;) Jak widzę ich tęsknotę za rówieśnikami, to szczerze współczuję każdemu jedynakowi, który nie ma do towarzystwa nawet brata czy siostry.

sobota, 23 maja 2020

Majowe wejście na Babią

    Już w kwietniu, kiedy zainstalowaliśmy się pod Babią na majówkę, Michał i Krzyś chcieli wejść na szczyt. Nie udało się tego zorganizować od razu z prozaicznego powodu - chłopaki nie mieli butów. Nigdy nie kupuję im butów wcześniej niż są aktualnie potrzebne na dany sezon, bo nigdy nie wiadomo o ile urosną im stopy. Tak było również w tym roku - buty zimowe już były za ciepłe, a jesienne ledwie dawały się włożyć na nogi. A tu wszystko zamrożone i nowych butów nie było gdzie kupić. Wykańczali więc na spacerach kolejno wszystkie buty, jakie im jeszcze zostały. Na spacery było to wystarczające wyposażenie, ale na wyprawę na Babią zdecydowanie za słabe. Zakup butów przez internet odpadał, bo chłopcy zawsze przymierzają kilka par, zanim wybiorą te najwygodniejsze. Czekaliśmy więc z zakupem i wycieczką na któryś tam etap rozmrażania. W końcu się doczekaliśmy i można było ruszać na szlak.

czwartek, 21 maja 2020

Zapylone grzybki

    Po kilku dniach spędzonych w Krakowie wróciliśmy na Orawę i oczywiście poszliśmy zaraz w las. Pierwsze kroki skierowaliśmy do bacówki, bo pozyskanie świeżego prowiantu to podstawa, a oscypki są podstawą naszego lipnickiego wyżywienia. Grzybków wtedy (we wtorek) nie znaleźliśmy żadnych i idąc na następne wyjście na zbocza Babiej nastawiliśmy się na szukanie (mało prawdopodobne) pierwszych borowików ceglastoporych. Sezon smardzowy uznałam już właściwie za zamknięty i nie przypuszczałam, ze spotkam ich jeszcze tyle i to w dodatku w całkiem nowych miejscach. 

     Przeżywamy w Lipnicy atak pyłków świerkowych i jodłowych. Iglaste lasy są z każdej strony, więc w powietrzu unoszą się całe chmury żółtego pyłku. Jest sucho, więc on sobie swobodnie fruwa, osiadając na wybranym miejscu. Samochód po kwadransie jest pokryty żółtym nalotem, komputer wyniesiony na podwórko na jedną lekcję - cały zapylony. Pyłek wciska się do ust, oczu, nosa... Wszędzie. Znalezione na Babiej grzyby też zostały zapylone i mają pyłki w każdym możliwym zakamarku. Zapraszam na spacer po pylącym lesie.

wtorek, 19 maja 2020

W poszukiwaniu pierwszego borowika

    Do ostatniego momentu, czyli do niedzielnego poranka, intensywnie myślałam, w którym lesie znalezienie pierwszego borowika ceglastoporego będzie najprawdopodobniejsze. Do wyboru były lasy trzy - Bronaczowa, Kornatka, Świnna Poręba. Każdy z tych lasów miał w rankingu plusy dodatnie i ujemne, więc rzuciłam hasło chłopakom i oni wybrali "porąbaną świnię" (to menażeryjna nazwa dla Świnnej Poręby). Pawełek kręcił nosem, bo najchętniej to poszedłby sobie dłubać coś na warsztacie, ale nie darowaliśmy mu spaceru. W wyniku roztaczania przed nim wizji mechatych ceglasiowych łebków, stwierdził w końcu, że ich szukanie jest jego powołaniem na niedzielę.;)

niedziela, 17 maja 2020

Krakowski weekend - plan żółciakowo - szczawiowy zrealizowany :)

    Zostawiając Orawę i przyjeżdżając do Krakowa na parę dni, miałam ułożony w głowie szczegółowy plan działań, uwzględniający przede wszystkim konieczne działania pracownicze, umożliwiające kontynuację wiejskiego życia, ale i inne przyjemności w tym planie zostały ujęte. Oczywistą oczywistością są codzienne wizyty u koni, które mają w tym roku wyjątkowo długi sezon wakacyjny i nie robią nic poza jedzeniem i produkcją nawozu. Wcale sobie nie krzywdują z powodu wyeliminowania ze swojego życia pracy pod siodłem, ale dobrze im zrobiło przypomnienie obowiązków i końskich powinności. Plan ujął też grzyby, na które na Orawie w tym momencie nie ma co liczyć, czyli żółciaki siarkowe. I szczaw, którego na Orawie nie ma w takich ilościach jak na ruczajskich łąkach. A zupa szczawiowa jest na menażeryjnej top liście najlepszych zup.:)

piątek, 15 maja 2020

Podsumowanie smardzowego sezonu na polskiej Orawie

grzyby 2020, grzyby w maju, smardze
     Nadszedł ten moment, w którym trzeba przyznać, że smardzowy sezon 2020 można już zamknąć krótkim podsumowaniem. Na kilka dni porzuciliśmy lipnicki domek i wiejskie życie na rzecz miasta. Na Orawę wrócimy w przyszłym tygodniu, ale po obecnym ochłodzeniu raczej już na nowe sztuki liczyć nie można, a te, które zostawiliśmy, chyliły się już ku upadkowi i raczej kolejnego śniegu, mrozu i deszczu nie przetrwają.

niedziela, 10 maja 2020

Bacówkowa nówka i technika na wsi

      Już ponad dwa tygodnie zleciało odkąd zaczęliśmy wieśniackie życie na Orawie. Jeden dzień podobny do drugiego dnia, a tak naprawdę całkiem inny. Łączy je wszystkie to, ze między zdalnymi lekcjami można zrobić szybką przerwę na podwórku, a jak się już praca i nauka skończą, wystarczy wypruć za chałupę, żeby bez żadnych obostrzeń korzystać z uroków życia wsi spokojnej. Przemierzając orawskie szlaki docieramy do miejsc, w których nigdy wcześniej nie byliśmy. Kiedy podczas takiej wędrówki dochodzi się do jakiegoś znajomego miejsca, Krzyś wykrzykuje - "Mama! JA już teraz bardzo wiem, gdzie jesteśmy!"

piątek, 8 maja 2020

Przetrwały powrót zimy

grzyby 2020, grzyby w maju, grzyby wiosenne, smardze, piestrzenice, dzwonkówki, zima w maju
     Wiosna w górach inna jest niż gdziekolwiek indziej - późniejsza, wolniejsza, bardziej gwałtowna i z kaprysami marcowo-kwietniowymi przenoszącymi się na maj i czerwiec. Trudno w takich warunkach żyć roślinkom, grzybkom i zwierzakom. Twarde muszą być, żeby dać radę w tych warunkach - przeżyć, rozmnożyć się i jeszcze ładnie wyglądać. Paru takich twardzieli poznaliśmy wczoraj, po środowym powrocie zimy. Chodźcie je zobaczyć!

poniedziałek, 4 maja 2020

Babiogórska majówka

    Majówka jest od lat nierozerwalnie związana z wyjazdem na Orawę, poszukiwaniem smardzów i ich pozyskiem po słowackiej stronie. To również spotkania towarzyskie z tak samo jak  my świrniętymi poszukiwaczami wiosennych grzybów, gotowych przejechać całą Polskę, żeby zobaczyć smardza. Ten rok jest tak wyjątkowy, że nawet ta tradycja została zaburzona. Z wiadomych względów ani po słowackie smardze jechać nie można było, ani zgromadzeń robić. Ze znajomymi będącymi w okolicy pozdrowiliśmy się telefonicznie, a na niektórych wpadliśmy przypadkiem podczas przemierzania orawskich dróg i bezdroży. A one trwają niezmiennie, podobnie jak Babia Góra.

piątek, 1 maja 2020

Kolejnych sześć smardzów :)

   Kontynuujemy nasze orawskie wędrowanie, żeby raźnym krokiem wkroczyć w kolejny miesiąc. Przez totalną suszę i brak grzybów spacerowanie stało się celem samym w sobie, bo tych przebytych kilometrów nie można nazwać poszukiwaniami grzybów - przez ostatnie dwa dni do kolekcji znalezionych smardzyków orawskich dołączyło całe sześć sztuk! Można sobie tylko powspominać piękne zbiory z lat ubiegłych, a na ten moment trzeba się cieszyć, ze w ogóle udało się jakiegoś grzyba znaleźć. 

     Wczoraj po południu przeszła burza. gwałtowny deszcz z gradem bardziej spłynął po wyschniętej ziemi niż w nią wsiąknął. Niemniej zaraz po deszczu trawniki zazieleniły się pięknie. Będziemy teraz sprawdzać czy nastąpią jakieś grzybowe efekty tego opadu.