Jak żyć???

     Przyjeżdżamy do lasu, a tu taka niespodzianka. Jakiś miejscowy kacyk chciał się poczuć ważny albo nawet zostać bohaterem na froncie walki z niewidzialnym przeciwnikiem. Podpisać się pod tym tworem bezdennej głupoty nie było już komu. Nawet rozmazanej pieczątki żaden iksiński nie odważył się postawić. Za to podzielił bestię na dwie części - koronę i wirusa. Może po to, żeby się mniej bać? A może dlatego, ze polska język, trudna język? W szkole dostałby pałę za ortografię.  Ponieważ brałam pod uwagę taki scenariusz, byłam na niego przygotowana - zapoznałam się wcześniej z szeregiem przepisów, na podstawie których wiem, ze to, co zostało napisane na tej karteluszce, jest całkowicie bezprawne i pozbawione podstaw logiki i zdrowego rozsądku. Nawet chciałam jakiegoś gajowego Maruchę w lesie spotkać, żeby się z nim ściąć, ale nic z tego - oprócz nas, po lesie hulał tylko wiatr.

    Kartki w sumie mogliśmy w ogóle nie zobaczyć, bo leżała sobie na ściółce. Wiało solidnie, więc pewnie wiatr ją zerwał. Na słupku od szlabanu zostały kawałki taśmy dwustronnej, na której zapewne była przyklejona.

    Próbowaliśmy ją tam umieścić z powrotem dla potrzeb fotografii dokumentalnej, ale się nie udało. Taśma najwyraźniej była takiej samej jakości jak reszta składników tego zakazu.

    W efekcie postawiłam krzyżyk na tej niespodziance, zeby dalej nie pofrunęła i lasu nie zaśmiecała.

     To plugawe pisemko powołuje się oczywiście na specustawę koronawirusową, która od lasów powinna trzymać się z daleka oraz ustawę o lasach z 28 września 1991r. art.26, który brzmi tak:
Rozdział 5
Zasady udostępniania lasów
Art. 26. 1. Lasy stanowiące własność Skarbu Państwa, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są udostępniane dla ludności.
2. Stałym zakazem wstępu objęte są lasy stanowiące: 1) uprawy leśne do 4 m wysokości; 2) powierzchnie doświadczalne i drzewostany nasienne; 3) ostoje zwierząt; 4) źródliska rzek i potoków; 5) obszary zagrożone erozją.
3. Nadleśniczy wprowadza okresowy zakaz wstępu do lasu stanowiącego własność Skarbu Państwa, w razie gdy: 1) wystąpiło zniszczenie albo znaczne uszkodzenie drzewostanów lub degradacja runa leśnego; 2) występuje duże zagrożenie pożarowe; 3) wykonywane są zabiegi gospodarcze związane z hodowlą, ochroną lasu lub pozyskaniem drewna.
4. Lasy objęte stałym lub okresowym zakazem wstępu, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2 pkt 1, oznacza się tablicami z napisem „zakaz wstępu” oraz wskazaniem przyczyny i terminu obowiązywania zakazu. Obowiązek ustawiania i utrzymywania znaków ciąży na nadleśniczym w stosunku do lasów będących w zarządzie Lasów Państwowych oraz na właścicielach pozostałych lasów.
5. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, wzór znaku zakazu wstępu do lasu oraz zasady jego umieszczania."

Mam ten artykuł wydrukowany i będę go nosić ze sobą do lasu.

W odróżnieniu od miejscowych, małopolskich leśnych władców, Lasy Państwowe radzą coś zupełnie innego.

   Las był przymrożony - ściółka ścięta mrozem, a grzybki pokryte lodową warstwą.

Najwięcej rosło twardnic bulwiastych. Nie dało się ich lepiej odsłonić ze ściółki, bo były zupełnie zesztywniałe.

    Nie rozmarzły nawet wtedy, kiedy zaświeciło słońce. Za to w promieniach wyglądały jeszcze urokliwiej.

    Cały las kwitnie. Niestety,  z powodu solidnego przymrozku kwiatuszki nieco się pokurczyły, skuliły i przywarły do ziemi.

    Najbardziej było to widać po zawilcach, które zwiesiły smętnie swoje łebki.  Gdyby były rozwinięte, w lesie byłoby całkiem bajkowo.

    Oglądając kwitnące zawilce, trafiłam na dorodnego trzęsaka pomarańczowożółtego.

    A to już jedna z ostatnich przylaszczek. Ten gatunek kończy już swój czas leśny i ustępuje miejsca innym roślinom.

    Trafiło się też parę sztuk jadalniaków do koszyka. I to jakże pięknie pozamarzanych. Wyglądały jak miniaturowe żółwie przyczepione do omszonej gałęzi.

    W leśnych kałużach jest pełno złożonego skrzeku. Zamarzł od góry, tam, gdzie wystawał ponad poziom wody. Oby to nie zaszkodziło nowemu pokoleniu żab.