Nie tylko smardzem żyli majówkowicze w Lipnicy

     Majówka była nie tylko okazją do przeprowadzenia selekcji na orawskich smardzowiskach, ale również do spotkania ze znajomymi. Szczególnie dzieciaki nie mogły się doczekać wyjazdu na majówkę, a następnie przyjazdu kolegów i koleżanek. My byliśmy dwa dni przed rozpoczęciem "właściwego" weekendu, więc miałam okazję usłyszeć po tysiąckroć zadawane przez Michałka i Krzycha pytania: "Kiedy przyjadą?", "Kiedy będzie sobota?", "Za ile będą?" I tak w nieskończoność. Odetchnęłam więc z ulgą, kiedy nadszedł dzień przyjazdu całej dziecięcej ekipy - wiedziałam, że po powrocie ze smardzowego spaceru chłopcy będą już mieli swoje wyczekiwane towarzystwo.

       Jak już ekipa dotarła, rozpoczęły się rozgrywki piłkarskie, których głównymi inicjatorami byli Krzyś i Miłosz. Kopanie piłki odbywało się każdego popołudnia przez co najmniej kilka godzin. Większość zawodników robiła sobie przerwy na odpoczynek czy inne zajęcia, tylko dwóch największych zapaleńców nie miało dość. Kiedy i Miłosza opuszczały siły, na boisku zostawał Krzyś dopytujący kto jeszcze będzie z nim grał... Wszyscy zgodnie stwierdzili, że Krzyś jest nie do zdarcia.:) Po boisku biegały nie tylko dzieciaki. Od czasu do czasu dołączali do nich dorośli chcący utrzepać zawartość swoich żołądków, żeby coś jeszcze się do nich dao włożyć.

     Pierwszego maja, w ramach kultywowania tradycji i kontynuacji przedpołudniowego pochodu smardzowego odbyły się biegi z orawską flagą. W tej konkurencji przodownikami byli ponownie wybitni piłkarze - Miłosz i Krzyś.

     Trochę bardziej stacjonarnych zabaw też było - sporym wzięciem cieszyła się chwilami zjeżdżalnia, a nawet piaskownica, w której podczas poprzednich wakacji Michaś i Krzyś nie bawili się chyba ani raz. Teraz, w towarzystwie podziwiających ich dokonania dziewczyn, przystąpili do tworzenia piaskowych budowli.

     Nie obyło się też bez polowań na lipnickie kury, w czym prym wiodła Nela. Dzieciaki chciały za wszelką cenę zamienić kury w orawskie orły i momentami trzeba było interweniować, żeby nie zrobiły kurom krzywdy. Zaniepokojonych losem ptaków uspokajam - wszystkie kury przeżyły bez uszczerbku na zdrowiu, nadal gdaczą i znoszą jajka.:)

     Furorę na podwórku robiły najmłodsze uczestniczki spotkania - bliźniaczki Jula i Mila.

     Po początkowej nieśmiałości i przyklejeniu się do mamy i taty, szybko nie zostało śladu i dziewczynki bawiły się w najlepsze ze starszymi dzieciakami.

     Ważnym punktem popołudniowych posiadów była impreza urodzinowa Neli, która z sześcioletnią powagą przyjmowała życzenia, słuchała "stolatów" i perfekcyjnie zdmuchnęła świeczki ze swojego urodzinowego tortu.

     Tortu wystarczyło dla wszystkich, ale słodkim to tylko dzieci się najedzą do syta, więc "starzy" co wieczór grillowali co tylko się dało w ilościach przekraczających możliwości nawet najpojemniejszych żołądków.

     Paweł z Jaworzna przygotował swój popisowy numer kulinarny - pieczonkę z kociołka. Co prawda przygotowanie wsadu, doprawianie i pieczenie spędził w lesie na poszukiwaniu rzadkich grzybków (w moim i Piotra towarzystwie), ale i tak laury za potrawę przypadły jemu, bo on przecież przywiózł kociołek i składniki do jego napełnienia.:)

     Kociołek parował i pysznie pachniał. Mój Pawełek zjadł trzy dokładki w ramach dbania o linię.;)

     Na deserek były smardze nadziewane fetą i zalane oliwą - potrawa autorstwa mistrzyni Smacznej Pyzy. Robiłam zdjęcie, kiedy talerzyk był już mocno przetrzebiony przez degustatorów.:)

     Po grillowych posiłkach dorośli siedzieli z napełnionymi brzuchami i popijali nalewki domowej roboty, a dzieciaki nadal szalały. Maja udowodniła wszem i wobec, że człowiekowi wcale nie jest potrzebny kręgosłup... Swoimi akrobacjami dziewczyny (Maja i Nela) wzbudzały zachwyt i niedowierzanie. Michaś i Krzyś próbowali im chwilami dorównać, ale ich popisy były tylko karykaturą tego, co dziewczyny wypracowały codziennymi treningami.

     Niektóre ćwiczenia udawały się też chłopakom, chociaż brakowało im tej gracji.;)

     A nam pozostały akrobacje na huśtawce, może nie tak widowiskowe, ale jakże bezpieczne i przyjemne.:)